System poduszek powietrznych - konstrukcja I zasada działania
Zadaniem biernych systemów bezpieczeństwa jest zapewnie pasażerom maksymalnego poziomu ochrony w razie wypadku. Poduszki powietrzne istnieją dzisiaj w najróżniejszych wariantach i należą już do standardowego wyposażenia wszystkich klas pojazdów. Na tej stronie przeczytasz, z jakich komponentów składa się nowoczesny system ochronny i w jaki sposób poduszki powietrzne i napinacze pasów chronią podróżujących samochodem w najgorszych sytuacjach. Informacje te są uzupełnione ważnymi wskazówkami dotyczącymi poszukiwania usterek w biernych systemach bezpieczeństwa.
Wskazówka dotycząca bezpieczeństwa
Poniższe informacje i porady praktyczne zostały przygotowane przez firmę HELLA w celu zapewnienia profesjonalnego wsparcia dla warsztatów samochodowych. Informacje udostępnione na tej stronie internetowej powinny być wykorzystywane tylko przez odpowiednio wykwalifikowany personel.
- 1. Podstawy
- 2. Części
- 3. Konstrukcja
- 4. Poszukiwanie usterek
System poduszek powietrznych SRS
Zasada działania poduszki powietrznej
W nowoczesnych sterownikach zapisywane są informacje uzyskiwane w ramach różnych testów zderzeniowych. Umożliwia to rozpoznawanie wypadków po stopniu intensywności uderzenia.
System dokonuje przy tym następujących rozróżnień:
- stopień ciężkości wypadku 0 = lekki wypadek, poduszki powietrzne nie są aktywowane.
- stopień ciężkości wypadku 1 = wypadek średniego stopnia, możliwe jest uaktywnienie poduszek powietrznych na pierwszym stopniu napełnienia
- stopień ciężkości wypadku 2 = ciężki wypadek, poduszki powietrzne zostają aktywowane na pierwszym stopniu napełnienia
- stopień ciężkości wypadku 3 = bardzo ciężki wypadek, poduszki powietrzne zostają aktywowane na pierwszym i drugim stopniu napełnienia
Oprócz "ciężkości wypadku" sterownik uwzględnia również istotne dla sposobu aktywacji poduszek informacje o kierunku uderzenia (działanie siły), na przykład pod kątem 0°, 30°, a także rodzaj wypadku. Uwzględniane są też informacje o tym, czy pasażerowie są przypięci pasami, czy nie.
Czujniki ruchu mogą być też wykonane z zastosowaniem masy krzemowej. Gdy dojdzie do zadziałania siły, masa krzemowa w czujniku ulega przemieszczeniu. Ze względu na sposób zawieszenia masy w czujniku następuje zmiana pojemności elektrycznej, której wartość stanowi informację dla sterownika.
Ze względu na szybkość reakcji, czujniki te najszybciej dostarczają sterownikowi informacji o zderzeniu bocznym.
Stosowane są również czujniki ciśnienia. Czujniki tego rodzaju są instalowane w drzwiach i reagują na zmianę ciśnienia we wnętrzu drzwi przy wypadku. W pojazdach, w których są zasinstalowane czujniki ciśnienia, bardzo ważny jest prawidłowy montaż folii uszczelniających drzwi po ich demontażu. Jeżeli wskutek nieprawidłowego montażu folii uszczelniającej drzwi dojdzie do spadku ciśnienia w czasie wypadku, może się zmniejszyć skuteczność działania czujników ciśnienia.
Przy istalowaniu czujników zderzenia istotny jest kierunek montażu wskazywany przez strzałkę na czujniku. Próg aktywacji odpowiada przyspieszeniu ok. 3-5 g. W celu wykluczenia niezamierzonej aktywacji, ze względów bezpieczeństwa sygnał aktywacji poduszki lub poduszek musi zostać wysłany przez dwa niezależne od siebie czujniki. Funkcję czujnika bezpieczeństwa spełnia czujnik Safing.
Konstrukcja poduszki powietrznej
Rodzaj zastosowanego ładunku zależy od wielkości worka poduszki powietrznej oraz od wymaganej szybkości otwierania. Reakcja chemiczna po zapłonie powoduje powstanie w komorze spalania temperatur na poziomie 700°C. Wydzielony gaz przepływa pod ciśnieniem ok. 120 bar przez sito filtracyjne. Gaz ulega przy tym schłodzeniu do temperatury 80°C na wylocie, co ma na celu wykluczenie zagrożenia dla pasażerów. Powstający przy tym odgłos jest podobny do odgłosu strzału z karabinu. Całkowite napełnienie worka powietrznego trwa ok. 30 ms. W nowszych układach stosowane są dwustopniowe generatory gazu. W zależności od ciężkości wypadku sterownik zapala kolejno oba ładunki zapłonowe. Im krótszy odstęp między zapłonami, tym szybciej napełnia się worek powietrzny. Zapalane są zawsze oba generatory gazu, aby uratować pasażerów pojazdu, który uległ wypadkowi.
W przypadku poduszek pasażera lub poduszek bocznych stosuje się generatory hybrydowe. W generatorach tego rodzaju oprócz gazu powstającego wskutek wypalania stosowane jest też drugie źródło gazu. Zbiornik ciśnieniowy zawiera mieszaninę gazową składającą się z 96% argonu i 4% helu pod ciśnieniem ok. 220 bar. Zbiornik ciśnieniowy jest zamknięty membraną. Jeżeli konieczna jest aktywacja poduszek powietrznych, ładunek przemieszcza tłok, który z kolei przebija membranę i umożliwia wypłynięcie gazu. Gaz wydzielający się podczas spalania miesza się z gazem znajdującym sią w zbiorniku ciśnieniowym, w wyniku czego temperatura na wylocie wynosi ok. 56°C. Objętość poduszki powietrznej pasażera wynosi ok. 140 l, zostaje ona całkowicie napełniona w czasie ok. 35 ms.
Ogranicznik siły naprężania pasów
Ograniczniki siły naprężenia pasów to adaptacyjne zamki automatyczne, w których, tak samo jak w poduszkach powietrznych, generator gazu zmienia poziom siły z wysokiego na niski.
Dzięki optymalnej synchronizacji napinacza pasów z poduszką powietrzną, energia kinetyczna pasażerów pojazdu jest powoli redukowana przez cały czas trwania wypadku, co redukuje działające na nich siły.
Prace kontrolne I diagnostyczne przy układzie poduszek powietrznych
Czy ten artykuł jest dla Ciebie pomocny?
Zostaniesz zapisany do newslettera dopiero po kliknięciu na link potwierdzający w e-mailu z powiadomieniem, który otrzymasz wkrótce!
Sukces
Sukces
Sukces
Sukces
Błąd
Prosimy o informację, co się Państwu nie podobało.
Dziękujemy za opinię!
Nieprawidłowy kod Captcha
Coś poszło nie tak
Może Cię również zainteresować




